Czarne światło przez pełną pustkę mknie
Z prędkością światła nie pokonując żadnej odległości
Rozświetla jasność swą czernią
Karmi czarnoświetlne rośliny
Ich liście białe jak śnieg,
Który znają tylko z baśni starych nowo narodzonych kryształów...
Czarne światło przez pełną pustkę mknie
Zrodzone w czarnej dziury największym szczycie.
Rozświetla jasność swą czernią
Czereśniową czernią czerniny czerpiąc cierpienie cierniste
Czarne światło
Ciepłe jak zero absolutne
Szybkie jak bezruch w niebycie
Logiczne jak koło kwadratowe
Jak czerwona zieleń
W poszukiwaniu nicości
Trafiam na czarne światło
Mknące z prędkością światła mimo zawsze zerowego dystansu.
Niebyt i byt
Jedno od drugiego zależne
Dualna Jednia
Światło czarne
Światło białe
I wszystkie kolory pomiędzy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz