Zastanawiam się gdzie w mojej układance umieścić rozróżnienia:
Znane -nieznane
Bezpieczne - groźne
Przyjeme -nieprzyjemne
To jakby poziom poprzedzający emocje, poziom nadrzędny do nich, wyraźnie opierający się na automatycznych działaniach pamięci i jakby od miejsca gdzie umysł umieści suwaczek zależy reakcja emocjonalna.
Mam też świadomość, że jak dotąd olałam emocję taką jak zaskoczenie.
Tak samo muszę gdzieś umieścić poczucie bezpieczeństwa.
Coś czuję, że jeszcze długo będę się tym bawić...
Robocza hipoteza brzmi: wszystkie podstawowe emocje są wynikiem przesuwania się suwaczków na tych osiach.
Najprawdopodobniej należy dodać coś jeszcze.
Te suwaczki, oczywiście dość konkretnie na siebie wpływają i ich przesuwanie się jest zależne od doświadczeń i poglądów oraz od suwaczków osobowościowych.
Być może da się to opisać jako sprzężony zestaw suwaczków, których działanie da się wyregulować tak, aby pomagały zamiast sabotować życie? Sądzę, że można przez zmianę przekonań konkretnie wpływać na kalibrację reakcji suwaczków na dane informacje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz